Χάρτης της Ανταρκτικής
Πώς πέρασα στην Ανταρκτική
Το όνειρό μου ήταν
πάντα να πάω στην Ανταρκτική γιατί έχει ένα θέαμα που πουθενά δεν μπορείς να
δεις.
Η θεία μου δούλευε σε
μια φαρμακευτική οργάνωση στην Ανταρκτική και μου έλεγε πολλές ιστορίες για το
πώς ήταν οι παγετώνες και διάφορα άλλα.
Μια μέρα όταν με πήρε
η θεία μου τηλέφωνο από την Αυστραλία, με προσκάλεσε να πάμε για μια εβδομάδα
εκεί. Αλλά εμένα αλλού ήταν το μυαλό μου. Ήταν στην Ανταρκτική.
Έτσι αποφάσισα να
πάω εκεί που ήθελα πάντα.
Η θεία μου μόλις
άκουσε ότι έρχομαι ήταν ενθουσιασμένη , το ίδιο κι εγώ, και πήραμε ένα
αεροπλάνο για να πάμε στην Ανταρκτική.
Μόλις έφτασα , με
υποδέχτηκε με χαρά και ήμουν τόσο ευτυχισμένη που ακουμπούσα τόσο απαλό και
κρύο έδαφος.
Μας βρήκαν ένα
δωμάτιο και μόλις τακτοποιηθήκαμε, βγήκαμε για μια βόλτα στον πάγο και στο
χιόνι.
Αλλά μου απαγόρευαν
να πηγαίνω πολύ κοντά στον πάγο γιατί μπορούσε να ραγίσει και να πέσω μέσα.
Όπως μου είπαν,
κόντευε χειμώνας με σφοδρές χιονοπτώσεις και χιονοθύελλες που πηγαίναν 213
μίλια την ώρα.
Μάλιστα μου είπαν και
κάτι άλλο, ότι σε κάποια μέρη υπάρχουν πιγκουίνοι αλλά άμα ήθελα να τους δω θα
έπρεπε να βιαστώ γιατί όπως μου είπαν κόντευε χειμώνας και κάθε εποχή ήταν 6
μήνες καλοκαίρι και 6 μήνες χειμώνας.
Μόλις άρχισε ο
χειμώνας, ο καιρός ήταν πολύ χάλια και φοβόμουν γιατί είμαι παιδί και ο καθένας
θα φοβόταν σε τέτοιες καιρικές συνθήκες.
Οι άνθρωποι που ήταν
εκεί, έκανα την ανάγκη τους σε μπουκάλια γιατί απαγορεύεται
να κάνεις την ανάγκη σου οπουδήποτε στην Ανταρκτική.
Όταν έπεσε το απόλυτο
σκοτάδι, άκουγα διάφορους ήχους από αρκούσες και άλλα ζώα που έβλεπα να
πηγαίνουν προς τις σπηλιές τους αλλά δεν φαινόντουσαν καλά επειδή ήταν ΑΠΌΛΥΤΟ
ΣΚΟΤΆΔΙ.
Όταν άκουγα
περίεργους ήχους πάλι φοβόμουν επειδή όπως είπα και πριν οποιοσδήποτε θα
φοβόταν, μικρός ή μεγάλος.
Τον επόμενο μήνα τα
πράγματα ήταν κάπως καλύτερα επειδή είχε λίγο ήλιο και πολλά σύννεφα.
Οι άνθρωποι εκεί
πήγαν να την εξερευνήσουν λίγο και ήθελα να πάω κι εγώ μαζί τους αλλά μου
απαγόρευαν να πάω κι εγώ , γιατί μπορεί να έβλεπα κάτι αηδιαστικό και
τρομακτικό.
Πέρασαν 4 μήνες και
επιτέλους θα πήγαινα στο σπίτι μου αλλά κάτι έπαθε το αεροπλάνο και έπρεπε να
περιμένουμε 1 μήνα για να φτιαχτεί και να έρθει να μας πάρει.
Πέρασε κι άλλος 1
μήνας και επιτέλους θα πήγαινα σπίτι μου.
Ήρθε το αεροπλάνο να
μας πάρει και να μας πάει στην Αυστραλία όπου από εκεί θα με πήγαινε η θεία μου
στην Ελλάδα.
Την ώρα που φτάσαμε
στο χωριό μου, πήγα και τα είπα όλα στην μαμά, στην αδερφή και στον μπαμπά μου.
Επειδή γυρίσαμε τα ξημερώματα,
έπεσα να κοιμηθώ.
Την επόμενη μέρα
ξύπνησα και έγραψα στο ημερολόγιό μου.
Ήταν υπέροχη εμπειρία
και ο καθένας θα ήθελε να πάει. Δεν θα ήθελα να ξαναπάω, αλλά είναι μια
ευκαιρία της ζωής και για αυτό κι εγώ θα προτείνω σε όλο τον κόσμο γιατί μια
φορά ζεις και ό,τι θες να κάνεις να το κάνεις τώρα!
Δέσποινα Πάρτσιου, Ε΄ τάξη
Ήταν μια συνηθισμένη μέρα στην ΕΛΛΑΔΑ, ένας φίλος μου με τον
θείο και τον μπαμπά του με προσκάλεσε να πάω στην Ανταρκτική, αλλά εγώ
περιέργως δέχτηκα.
Στο αεροπλάνο
τραγουδούσα «δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα» μόνο που αντί για Ελλάδα έβαζα
Ανταρκτική αν και ήταν μεγάλο ψέμα. Εγώ έριξα έναν ύπνο, να μην πάμε και
νυσταγμένοι.
Όταν κατεβαίναμε εγώ
γλίστρησα και το κεφάλι μου χώθηκε στο χιόνι. Μετά πήγαμε στα δωμάτιά μας και
φτιαχτήκαμε. Εμείς επίσης προσγειωθήκαμε στο Μαχμούντ, τι όνομα είναι αυτό;
Τέλος πάντων, πήγαμε σε μια αποθηκούλα που είχε τζετ σκι και κάναμε βόλτες,
επίσης ξέχασα να πω ότι είναι καλοκαίρι και είναι στο 4ο μήνα που
είναι μέρα.
Μετά από 6 μήνες
Τώρα έρχεται ο εφιάλτης της Ανταρκτικής, είχε μια ολοσκόταδη
νύχτα, με παγετώνες με χιόνια, με πάγους ένιωθες λες σαν ψυγείο που είχες μέσα
σου παγωτά βανίλια γιατί η σοκολάτα δεν
μ΄ αρέσει
Τότε μέσα στο σκοτάδι είδα ένα φως, ήταν ένα αεροπλάνο που
ήρθε για να πάρει κάποιους άλλους. Αποχαιρέτησα τον φίλο μου και μπήκα κι εγώ
στο αεροπλάνο.
Γύρισα πίσω και είχα να λέω τόσα που μέχρι να τα πω θα
γινόμουν 80 χρονών, είχα περάσει τόσα πολλά και συναρπαστικά πράγματα που δεν
θα τα ξεχάσω ποτέ.
Χρίστος Χαριζάνης, Στ΄ τάξη
Πώς περάσαμε τα Χριστούγεννα
Τα Χριστούγεννα είναι γιορτή
αγάπης. Όλοι στολίζουν τα σπίτια τους είτε με καραβάκια είτε με
Χριστουγεννιάτικα δέντρα, βάζουν παντού φωτάκια και στολίζουν τα μπαλκόνια τους!
Την παραμονή Χριστουγέννων όλα τα
παιδία πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και τραγουδούν τα κάλαντα των
Χριστουγέννων. Κατά το απόγευμα όλοι βάζουν τα καλά τους και ετοιμάζουν το
γιορτινό τραπέζι για να υποδεχτούν τους καλεσμένους τους.
Μετά από μια εβδομάδα γιορτάζουμε
την αλλαγή του χρόνου. Τα παιδιά πάλι βγαίνουν για να πουν τα κάλαντα της
Πρωτοχρονιάς, εκείνη την ημέρα αν βγεις έξω για μια βόλτα όλο και κάποιον θα
δεις ντυμένο σαν Άγιο Βασίλη ή σαν ξωτικό ή σχετικό με αυτές τις μέρες. Πάλι το
απόγευμα άλλοι ετοιμάζονται για να γιορτάσουν την αλλαγή του χρόνου ή άλλοι θα
κάνουν ρεβεγιόν στο σπίτι τους. Μόλις πάει δώδεκα ακριβώς και έχει αλλάξει ο
χρόνος κόβουμε την βασιλόπιτα όπου μέσα υπάρχει ένα φλουρί, όποιος κερδίσει το
φλουρί θα είναι ο τυχερός του χρόνου!
Μετά από κάποιες μέρες γιορτάζουν
τα Θεοφάνια ή αλλιώς τα Φώτα. Εκείνη την ημέρα ο παπάς πετάει έναν σταυρό στην
θάλασσα και οι άντρες πηδούν μέσα στο παγωμένο νερό για να πιάσουν τον σταυρό!
Τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά,
και τα Θεοφάνια είναι οικογενειακές γιορτές γι’ αυτό μαζεύονται όλοι μαζί οι
συγγενείς και γιορτάζουν μαζί.
Μαρία Κυριακίδου, Στ΄ τάξη
Πώς πέρασα τα Χριστούγεννα
Κάθε Χριστούγεννα για εμένα είναι κάτι το ευχάριστο και το
διασκεδαστικό αλλά για αυτή τη χρονιά τα Χριστούγεννα ξεχώρισαν
Τα Χριστούγεννα τα πέρασα θαυμάσια. Πήγαμε στης Σέρρες και
είδαμε πολλά αξιοθέατα π.χ. την ακρόπολη, την σπηλιά και το κάστρο. Στο κέντρο
των Σερρών υπήρχαν πάρα πολύ φοιτητές και το κέντρο έμοιαζε με την πλατεία
Αριστοτέλους. Ήρθε και η ανιψιά μου η Έλλη μαζί με την αδερφή μου και τον
γαμπρό μου. Την επόμενη μέρα είπα κάλαντα και γύρισα όλο το χωριό και μάζεψα
121 ευρώ. Πέρασα πολύ ωραία.
Την πρωτοχρονιά πέρασα ακόμα πιο ωραία. Την παραμονή που
άλλαξε ο χρόνος κόψαμε την βασιλόπιτα και το φλουρί το έτυχε ο παππούς και η
γιαγιά και ήπιαμε σαμπάνια στη υγεία τους. Έπειτα παίξαμε taboo. Την άλλη ημέρα πείρα το PS4 και είπα κάλαντα και
μάζεψα 140 ευρώ αυτή τη φορά.
Τα φώτα πέρασα ακόμα πιο ωραία γιατί γιόρταζε η μαμά μου.
Και μαζεύτηκε όλοι οι οικογένεια. Το φλουρί το έτυχε η αδερφή μου.
Αυτά τα Χριστούγεννα τα πέρασα πολύ ωραία ίσα με
θαυμάσια.
Νίκος Σταμάτης, Στ΄ τάξη
