Οι μαθητές έγραψαν για το βιβλίο στο μάθημα της γραπτής έκφρασης:
«Σπίτι χωρίς βιβλία, δωμάτιο χωρίς παράθυρα», λέει ο λαός
μας και δεν έχει άδικο, διότι τα βιβλία είναι το παράθυρο μας στη γνώση, στην
μάθηση στο να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Πρώτα απ’ όλα τα βιβλία μας οδηγούν στη γνώση, μαθαίνουμε
περισσότερα πράγματα, διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας και την συμπεριφορά μας
και μας κάνουν καλύτερους.
Επίσης τα βιβλία μας διασκεδάζουν και στο τέλος μένει μια
ευχαρίστηση από το διάβασμα. Τα βιβλία είναι ένα ανοιχτό παράθυρο που μπορούμε να ταξιδέψουμε στο παρελθόν, στο
παρόν και στο μέλλον σε ένα συναρπαστικό ταξίδι.
Παρόλα αυτά υπάρχουν και κακά βιβλία. Τέτοια είναι βιβλία
γεμάτα πράξεις βίας, εικόνες άσεμνες, εγκλήματα, βαρβαρότητες και νοσηρές
φαντασιώσεις. Αυτά σου δηλητηριάζουν τη σκέψη και σου γεμίζουν την ψυχή σου με
κακία και πονηριά. Τέτοιου είδους βιβλία δεν πρέπει ποτέ να τα παίρνουμε στα
χέρια μας.
Τα βιβλία πρέπει να τα διαβάζουμε καθημερινά όπως πίνουμε το
νεράκι. Για εμένα τα βιβλία είναι τρόπος ζωής.
Σοφία Δρασλιάκη, Ε΄ τάξη
«Σπίτι χωρίς βιβλίο, δωμάτιο χωρίς παράθυρα», λέει η
παροιμία και ο λαός και δεν έχουν άδικο. Γιατί χωρίς τα βιβλία όλοι οι άνθρωποι
δεν θα ήξεραν τίποτα.
Αλλά τα πολύ ωραία βιβλία μας βοηθούν στις γνώσεις μας και στο να μαθαίνουμε πολλά
πράγματα.
Κάποια βιβλία μας αλλάζουν και τον χαρακτήρα μας από το καλό
στο καλύτερο. Δηλαδή ωραία βιβλία είναι αυτά που μιλούν για καταπράσινα
λιβάδια, για κάτασπρες πολιτείες που είναι σαν να τις έχει καλύψει ένα άσπρο νυφικό από χιόνι κλπ.
Τα βιβλία σε διασκεδάζουν και όταν έχουν ωραία κοσμητικά
επίθετα, παρομοιώσεις, μεταφορές. Παράδειγμα καταγάλανος ουρανός ή πονηρός σαν
αλεπού ή έχει χρυσή καρδιά και γενικά τέτοια πράγματα που κάνουν πιο όμορφο το
λόγο μας.
Με τα βιβλία μπορούμε να μάθουμε τι έκαναν στα αρχαία χρόνια
ή μπορούμε να μάθουμε για τις γειτονικές
χώρες και για πολλά άλλα πράγματα.
Αντίθετα κάποια βιβλία πρέπει να τα αποφεύγουμε γιατί έχουν
άσχημες φωτογραφίες, βαρβαρότητες, σκοτωμούς, ληστείες κλπ.
Τα βιβλία είναι ένα ανοιχτό παράθυρο προς τον έξω κόσμο και
με αυτό μπορούμε να ταξιδέψουμε στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον.
Αριστείδης Χαριζάνης, Ε΄ τάξη
Σπίτι χωρίς βιβλία, δωμάτιο χωρίς παράθυρα», λέει ο λαός,
γιατί τα βιβλία δεν μπορούμε να ζήσουμε γιατί μαθαίνουμε γράμματα. Και στα
σχολεία υπάρχουν βιβλία, παντού υπάρχουν βιβλία.
Πρώτα απ’ όλα ένα βιβλίο δίνει τις περισσότερες πληροφορίες
για τον κόσμο. Είναι ένα ανοιχτό παράθυρο για τον πλανήτη μας.
Ακόμα ένα βιβλίο σε διασκεδάζει, σε κρατάει ώρες αμέτρητες
από πάνω του..
Επίσης ένα βιβλίο σε κάνει να έχεις ένα πολύ καλό χαρακτήρα,
αλλά και συμπεριφορά.
Τα βιβλία μας βοηθάνε τόσο πολύ σαν να είχαμε για πατέρα τον
Αϊνστάιν.
Υπάρχουν καλά βιβλία, λυπητερά, χαρούμενα και περιπετειώδη.
Ένα λυπητερό βιβλίο ας πούμε, σου ματώνει την κατακόκκινη καρδιά σου.
Αντίθετα ένα κακό βιβλίο που περιέχει βία, άσεμνες εικόνες ,
ληστείες κλπ. δεν πρέπει να το διαβάζουμε. Αν κάποιος διαβάζει τέτοια βιβλία
και του αρέσουν είναι σε πολύ κακό δρόμο.
Εμένα μου αρέσουν τα βιβλία και ευτυχώς διαβάζω μόνο τα
καλά.
Ένα βιβλίο είναι άριστο, όταν το ανοίγουμε με λαχτάρα και το
κλείνουμε με κέρδος.
Πέτρος Ζαβρακίδης, Ε΄ τάξη
Τα βιβλία είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου και υπάρχει
λόγος γι’ αυτό. Τα βιβλία είναι παράθυρα στον κόσμο, για το παρελθόν, το παρόν
και το μέλλον και όπως λένε μερικοί: σπίτι χωρίς βιβλία, δωμάτιο χωρίς
παράθυρα.
Όπως όλα τα πράγματα, έτσι και τα βιβλία έχουν θετικά και
αρνητικά. Υπάρχουν βιβλία πανέμορφα, διασκεδαστικά, αστεία, με ιστορίες
περιπέτειας ενώ αντίθετα υπάρχουν πολλά βιβλία με βία, πολέμους και πολλά
αρνητικά πράγματα που μπορούν να σου χαλάσουν τον χαρακτήρα, να σε κάνουν να
κάνεις πολλά κακά πράγματα χωρίς καν να το καταλάβεις!
Όμως υπάρχουν και τα καλά βιβλία, που σε μορφώνουν και σε
κάνουν πανέξυπνο, με καλό χαρακτήρα και έξυπνο σαν αλεπού. Επίσης με τα καλά
βιβλία μπορείς να ταξιδέψεις σε διάφορες πόλεις, χώρες και μακριά μέχρι το
διάστημα μπορείς να ταξιδέψεις με ένα βιβλίο.
Τα βιβλία είναι μεγάλος θησαυρός για τον άνθρωπο και χωρίς
αυτά δεν θα είμασταν τίποτα παρά ένα ξύλο απελέκητο!
Γιάννης Χατζηχρηστάκης, Στ΄ τάξη