Τετάρτη 16 Ιουνίου 2021
Τρίτη 15 Ιουνίου 2021
Τα θετικά και τα αρνητικά της τηλεόρασης
Οι μαθητές γράφουν στο μάθημα της Γραπτής Έκφρασης για την τηλεόραση:
Η τηλεόραση είναι μια μεγάλη εφεύρεση του ανθρώπου. Από τότε που την εφηύρε έχει έγκαιρη αλλά και συνήθως έγκυρη ενημέρωση. Σήμερα σχεδόν το 90% των ανθρώπων όλου του κόσμου έχουν στο σπίτι τους αυτό το «κουτί» που άλλοτε είναι χαζοκούτι κι άλλοτε ένα θαυματουργό κουτί που σου ανοίγει ένα παράθυρο στο κόσμο.
Ένα μεγάλο υπέρ της τηλεόρασης είναι ότι μας προσφέρει άμεση ενημέρωση για όλο τα γεγονότα και όχι μόνο της χώρας μας αλλά και όλου του κόσμου.
Στα θετικά είναι ακόμη ότι μας ψυχαγωγεί με διάφορες σειρές, ταινίες και ντοκιμαντέρ. Έχει προγράμματα με φιλοζωικά και φιλανθρωπικά ενδιαφέροντα, έχει παιδικές σειρές που αρέσουν στα παιδιά και τώρα τελευταία υπάρχει και η εκπαιδευτική τηλεόραση, ένα πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας.
Με την τηλεόραση μαθαίνουμε τα νέα του αθλητισμού, παρακολουθούμε Ολυμπιακούς αγώνες και άλλα θεάματα όπως Eurovision ή συναυλίες και άλλες μουσικές ή θεατρικές εκπομπές.
Ας δούμε όμως και τα αρνητικά. Τις περισσότερες φορές η τηλεόραση μπορεί να δείχνει ακατάλληλες σκηνές, σκηνές βίας και πράγματα που επηρεάζουν αρνητικά τα παιδιά.
Πιστεύω πως ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό για την παχυσαρκία πολλών παιδιών και όχι μόνο, επειδή καθηλωμένα εκεί, δεν κάνουν τίποτα άλλο και μεγαλώνει έτσι η επιθυμία τους για φαγητό.
Η τηλεόραση αποσπά την προσοχή των μαθητών την ώρα του διαβάσματος και επιπλέον μειώνει την επιθυμία τους όλο και περισσότερο να βγουν έξω και να παίξουν με τους φίλους τους.
Ακόμη ένα αρνητικό της τηλεόρασης είναι οι αμέτρητες διαφημίσεις. Επηρεάζουν τους τηλεθεατές και τους παραπέμπουν να αγοράζουν πολλά πράγματα που δεν χρειάζονται. Ακόμη και το ψωμί διαφημίζουν. Υπάρχει η έκφραση «πλύση εγκεφάλου» , κάτι που πιστεύω πως συμβαίνει σε πολλά παιδιά.
Η τηλεόραση πλέον προκαλεί και εθισμό γιατί αν την χρησιμοποιούμε συνεχώς μας γίνεται μια κακιά συνήθεια σε μεγάλους και μικρούς.
Οπότε καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η τηλεόραση από μόνη της δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή και εξαρτάται από τη χρήση της.
Αρχίζοντας από τα θετικά θα μπορούσαμε να πούμε πως η τηλεόραση βοηθάει στην απευθείας μετάδοση γεγονότων από πολλά και διάφορα μέρη που εμείς δεν μπορούμε να φανταστούμε πως υπάρχουν. Επιπλέον είναι γεγονός πως από όταν εφευρέθηκε, περίπου στα 1930, προσφέρει ψυχαγωγία και διασκέδαση στον άνθρωπο.
Επίσης ξέχασα να αναφέρω και πόσο σημαντική ήταν η τηλεόραση στην απόκτηση γνώσεων μέσα από τα πρώτα ντοκιμαντέρ που προβλήθηκαν το 1935.
Φυσικά υπάρχει και ένα μεγάλο «αλλά» μιας και υπάρχουν και τα αρνητικά της τηλεόρασης. Ένα από αυτά είναι ότι πολλά παιδιά εθίζονται με την τηλεόραση και επηρεάζονται τόσο ψυχικά όσο και σωματικά μιας και πολλά από αυτά μπορεί να γίνουν παχύσαρκα τρώγοντας ασταμάτητα μπροστά σε μια τηλεόραση γαριδάκια, πατατάκια, ξηρούς καρπούς και πίνοντας πολλά αναψυκτικά.
Η γνώμη που έχω για όλα αυτά που έγραψα δεν είναι και η καλύτερη και σας δίνω και μια συμβουλή :
«Βγάλτε για μια βδομάδα την τηλεόραση από την πρίζα!!»
Θα ξεκινήσω με τα θετικά λέγοντας πως μας διασκεδάζει με μικρές μουσικούλες και στη συνέχεια θέλουμε να το αγοράσουμε. Επίσης είναι ένα μέσο που δίνει δουλειά σε πολλούς ανθρώπους και έτσι κάποιοι που είναι άνεργοι βρίσκουν δουλειά και μπορούν να ζήσουν. Επιπλέον η τηλεόραση μας ψυχαγωγεί, σχεδόν όλα τα κανάλια έχουν εκπομπές ψυχαγωγίας. Μας ενημερώνει και μας δίνει σημαντικές πληροφορίες για το καθετί και έτσι ξέρουμε αν θέλουμε πραγματικά να το αγοράσουμε.
Στα αρνητικά μπορούμε να πούμε πως είναι οι διαφημίσεις που παρουσιάζουν μόνο τα καλά ενός προϊόντος και ότι είναι τόσες πολλές που κάποιες φορές εκνευρίζουν τους τηλεθεατές που θέλουν να παρακολουθήσουν ένα πρόγραμμα με προσοχή. Στα αρνητικά είναι και ότι πολλές φορές μας κάνει πλύση εγκεφάλου και έτσι αγοράζουμε πράγματα που δεν θέλουμε.
Η τηλεόραση λοιπόν δεν είναι από μόνη της κακή, από εμάς εξαρτάται πως θα τη χρησιμοποιούμε στη ζωή μας.
Η χρήση της αυξάνεται συνεχώς μιας και το 90% των ανθρώπων έχουν τουλάχιστον μια τηλεόραση στο σπίτι τους.
Στα θετικά της τηλεόρασης θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένα μέσο μάθησης ακόμα και ενημέρωσης για το τι γίνεται σε άλλες χώρες και σε άλλους ανθρώπους.
Μέσα όμως σε όλα τα θετικά που έχει η τηλεόραση δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα αρνητικά, όπως οι ακατάλληλες σκηνές, σκηνές βίας, ξυλοδαρμοί, χρήση ναρκωτικών – όπλων και πολλά άλλα. Στα αρνητικά μπορούμε να πούμε πως είναι και οι διαφημίσεις οι οποίες τις περισσότερες φορές μας παρασύρουν και μας δείχνουν προϊόντα τα οποία μπορεί και να μας βλάψουν και σαν μαγνήτες μας τραβούν να τα αγοράσουμε.
Πιστεύω λοιπόν ότι πρέπει να ξέρουμε να επιλέγουμε το τι θα βλέπουμε στη τηλεόραση γιατί επηρεαζόμαστε εύκολα και να θυμόμαστε ότι στην τηλεόραση δεν είναι όλα αληθινά.
Η τηλεόραση έχει και αυτή τα θετικά και τα αρνητικά της. Στα θετικά μπορούμε να πούμε πως είναι η ζωντανή μετάδοση των ειδήσεων και γεγονότων. Αντίθετα στα αρνητικά είναι η προβολή ακατάλληλων ταινιών βίας και φόβου και βλέποντας τες τα παιδιά να τρομάξουν, να φοβηθούν και να επηρεαστούν αρνητικά. Για αυτό καλό είναι τα παιδιά να μην βλέπουν τέτοιου είδους σκηνές.
Κατά τη γνώμη θα πρέπει να μην προβάλλονται καθόλου τέτοιου είδους εικόνες και πιστεύω πως τα παλιά προγράμματα ήταν πολύ καλύτερα από τα σημερινά. Παλιά είχε τις περιπέτειες του Οδυσσέα, τον Δούρειο Ίππο ενώ τώρα τι έχει; Τίποτα δεν έχει !!!
Στα αρνητικά είναι και οι πολλές διαφημίσεις οι οποίες τις περισσότερες φορές μας κάνουν «πλύση εγκεφάλου» όπως επίσης και το να καθόμαστε με τις ώρες μπροστά σε μια τηλεόραση δεν είναι καλό για την υγεία μας, μιας και η ακινησία μας οδηγεί στην παχυσαρκία!
Αριθμώντας τα θετικά μπορούμε να πούμε πως είναι τα εξής :
1) Με την τηλεόραση μπορούμε ανά πάσα στιγμή να ξέρουμε τι γίνεται στη χώρα μας και όχι μόνο.
2) Μπορούμε να δούμε κάτι που να μας αρέσει, να μας διασκεδάζει και μετά να μπορούμε να το μοιραστούμε με τους φίλους μας.
3) Μπορούμε βλέποντας μια ωραία σειρά να καλέσουμε και τους φίλους μας, κάτι που είναι πολύ ωραίο, αλλά όχι να γίνεται συνέχεια γιατί αυτό θα μας κάνει κακό.
4) Επίσης μέσα από την τηλεόραση μπορούμε να μάθουμε κάτι μιας και υπάρχουν διάφορα προγράμματα εκπαιδευτικά και ψυχαγωγικά.
Στα αρνητικά είναι σίγουρα :
1) Oι πολλές διαφημίσεις, οι οποίες επηρεάζουν κυρίως τα μικρά παιδιά που μπορεί να πιστέψουν πως ότι βλέπουν είναι αληθινό και καλό. Δεν πρέπει να ενθουσιαζόμαστε με το παραμικρό γιατί πολλά πράγματα είναι ψέματα.
2) Μέσα από την τηλεόραση τα παιδιά έχουν πρόσβαση σε πολλά ηλεκτρονικά παιχνίδια. Αυτό μπορεί να τους προκαλέσει εθισμό και σίγουρα δεν είναι καλό.
3) Στην τηλεόραση ακόμη, προβάλλονται πολλές σειρές ακατάλληλες για τα παιδιά
4) Επιπλέον μπορούμε να πούμε πως πολλά παιδιά διαβάζουν γρήγορα και βιαστικά χωρίς να δίνουν την απαραίτητη προσοχή στα μαθήματά τους μόνο και μόνο για να δουν κάτι στην τηλεόραση.
Πιστεύω πως η τηλεόραση δεν είναι κακή εάν βλέπουμε λίγο και με μέτρο. Πρέπει να βλέπουμε ό,τι μας ψυχαγωγεί και μας διασκεδάζει και να αφιερώνουμε μόνο λίγο από τον ελεύθερό μας χρόνο.
Τρίτη 8 Ιουνίου 2021
Μαθαίνουμε για τη γραφή Braille
Με αφορμή ένα κείμενο της Γλώσσας, η Γ'-Δ' τάξη του σχολείου μας έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τον τρόπο που διαβάζουν τα τυφλά παιδιά, ψηλαφώντας με τα δάχτυλά τους. Το σύστημα ανάγνωσης και γραφής Braille (Μπράιγ) επινοήθηκε από τον Λουί Μπράιγ, έναν Γάλλο φοιτητή που είχε χάσει την όρασή του και από τα δύο μάτια σε πολύ νεαρή ηλικία. Έχει έξι ανάγλυφες κουκκίδες σαν το κεφαλάκι μιας καρφίτσας, τοποθετημένες ανά τρεις, και μ’ αυτές γίνονται 63 συνδυασμοί, που αντιστοιχούν στα γράμματα και τους αριθμούς.
Παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον ότι βάση για τη δημιουργία του Κώδικα υπήρξε το λεγόμενο σύστημα «νυχτερινής γραφής», το οποίο είχε επινοήσει ο λοχαγός του γαλλικού στρατού Charles Barbier, έπειτα από απαίτηση του ιδίου του Ναπολέοντα. Ο Γάλλος στρατηλάτης επιθυμούσε τη δημιουργία ενός συστήματος επικοινωνίας που θα επέτρεπε στους άντρες του να επικοινωνούν αποτελεσματικά ακόμη και κατά τη διάρκεια της νύχτας, χωρίς να γίνονται αντιληπτοί από τον εχθρό.
Έτσι, αφού μελετήσαμε το ελληνικό αλφάβητο της γραφής Braille στην τάξη, αγγίξαμε ένα παιδικό βιβλίο, που απευθύνεται τόσο σε τυφλούς όσο και σε βλέποντες, με κείμενο γραμμένο στα Αγγλικά και σε κώδικα Braille. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του αποτέλεσε η απτική εικονογράφηση, οι εικόνες δηλαδή που μπορεί κανείς να νιώσει με τα δάχτυλά του.
Στη συνέχεια, κάθε παιδί επέλεξε ένα χρώμα και σκέφτηκε με τι το έχει συσχετίσει και πώς θα το περιέγραφε σε ένα τυφλό παιδί. Κατασκεύασε με αφρώδες υλικό τη δική του απτική εικονογράφηση κι έγραψε το χρώμα και το όνομά του στο αλφάβητο της Braille. Έτσι δημιουργήθηκε το δικό μας "Μικρό βιβλίο των χρωμάτων", ένα βιβλιαράκι προσβάσιμο τόσο σε τυφλούς όσο και σε βλέποντες.