Οι σελίδες του Δημοτικού Σχολείου Όσσας στο διαδίκτυο
Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012
Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012
O Ιουστινιανός μεταρρυθμίζει τη διοίκηση και τη νομοθεσία
Το μάθημα σε βοηθητική παρουσίαση:
κεφ. 13 ο ιουστινιανός μεταρρυθμίζει from atavar
Το μάθημα με μορφή παραμυθιού:
http://fourfourasweb.files.wordpress.com/2011/12/13.pdf
Το παραμύθι είναι μια προσφορά από το Δημοτικό Σχολείο Φουρφουρά Ρεθύμνου.
Το μάθημα με μορφή παραμυθιού:
http://fourfourasweb.files.wordpress.com/2011/12/13.pdf
Το παραμύθι είναι μια προσφορά από το Δημοτικό Σχολείο Φουρφουρά Ρεθύμνου.
Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012
Η γιορτή του Πολυτεχνείου στο Σχολείο μας
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Όσσας σας καλούν στη γιορτή μας, που θα γίνει την
Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012 και ώρα 9 π.μ.
στην αίθουσα εκδηλώσεων του Σχολείου μας,
και είναι αφιερωμένη στα γεγονότα του Πολυτεχνείου του Νοέμβρη του 1973.
Η γιορτή μας περιλαμβάνει θεατρικά δρώμενα που έχουν σχέση όχι μόνο με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου,
αλλά αφορούν όλη την περίοδο της Επταετίας (1967-74).
Επίσης θα ακουστούν τραγούδια σχετικά
με την ελευθερία και τη δημοκρατία,
με την ελευθερία και τη δημοκρατία,
ποιήματα αλλά και βίντεο με τα σημαντικότερα γεγονότα.
Το σύνθημά μας 39 χρόνια μετά παραμένει:
ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου Όσσας
Το χωριό μας, η Όσσα
 |
| Το χωριό μας, η Όσσα |
 |
| Η πάνω γειτονιά |
 |
| Το χωριό μας από ψηλά |
Οι δρόμοι του χωριού είναι ωραίοι και πάντοτε καθαροί. Δεν υπάρχουν σκουπίδια εδώ κι εκεί, καθώς οι κάτοικοί του ξέρουν τι θα πει καθαριότητα και το φροντίζουν. Τα σπίτια είναι καλοχτισμένα, άσπρα και πολύ περιποιημένα. Μπροστά τους απλώνονται ευρύχωρες αυλές και κήποι κατάφυτοι από οπωροφόρα δέντρα και κάθε λογής όμορφα φυτά και λουλούδια. Στα παράθυρα των σπιτιών υπάρχουν τοποθετημένες γλάστρες με καλλωπιστικά φυτά και πανέμορφα λουλούδια, τα οποία σκορπίζουν τριγύρω ένα μαγευτικό άρωμα. Η μικρή πλατεία βρίσκεται στο κέντρο του χωριού.
Το χωριό μας έχει δύο μεγάλες εκκλησίες και τέσσερα όμορφα ξωκκλήσια, τα οποία είναι στολισμένα με σπάνιες τοιχογραφίες. Στην κεντρική εκκλησία μας, την Αγία Κυράννα, θα δεις το σώμα της, το οποίο βρέθηκε πρόσφατα, μια παλιά παντόφλα της και το κρανίο της σε ένα χρυσό κουτί.
 |
| Η εκκλησία των Ταξιαρχών |
Στις γιορτές και στις διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις που διοργανώνονται στην Όσσα όλοι οι κάτοικοι γλεντούν και διασκεδάζουν μαζί. Μεγάλο πανηγύρι γίνεται τη μέρα που γιορτάζουμε τη μνήμη της Αγίας Κυράννας στις 8 Ιανουαρίου αλλά και στις 28 Φεβρουαρίου. Η Αγία Κυράννα θεωρείται η προστάτρια του μικρού μας χωριού. Όλοι εκείνες τις ημέρες αισθάνονται χαρά και ευτυχία. Αφήνουν τις δουλειές τους και πάνε να βοηθήσουν στη γιορτή. Μερικές από τις ασχολίες που έχουν οι κάτοικοί μας είναι να πηγαίνουν τις απογευματινές τους ώρες να χορεύουν στον Πολιτιστικό Σύλλογο η Αγία Κυράννα. Ο Σύλλογός μας οργανώνει και τη Γιορτή Κερασιού, που γίνεται κάθε χρόνο τον Ιούνιο και έχει μεγάλη επιτυχία με τα τραγανά κεράσια που προσφέρονται.
Τα κυριότερα προϊόντα που παράγει το χωριό μας είναι τα κεράσια, τα ρόδια, ζυμαρικά από τη βιοτεχνία "Το ζυμαράκι", σαπούνια, ξύλα και βέβαια τα αμπέλια του Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλου που παράγουν κρασί και τσίπουρο.
Η συγκοινωνία με άλλα γειτονικά χωριά γίνεται με το αμάξι, το Κτελ ή με τα πόδια. Τις καθημερινές ή στις γιορτές έρχονται πολλοί τουρίστες για να επισκεφτούν το φανταστικό μας χωριό.
 |
| Το σχολείο μας |
Η Όσσα, το χωριό μου, είναι ένα κομμάτι από την ψυχή μου. Μπορεί να μην γεννήθηκα σε αυτό, αλλά τόσα χρόνια που μένω σ' αυτήν πέρασα τα πιο χαρούμενα και ξένοιαστα χρόνια της ζωής μου, παρέα με τους αγαπημένους μου φίλους. Η καρδιά μου πλημμυρίζει από αγάπη για το πανέμορφο αυτό χωριό, γι' αυτό και είμαι σίγουρη ότι ποτέ και για τίποτα στον κόσμο δε θα μπορούσα να το αποχωριστώ...
Ιλιάνα Χαριζάνη, μαθήτρια Ε΄ τάξης Δ.Σ. Όσσας
Γεωργία Αλτίκη, μαθήτρια Στ΄τάξης Δ.Σ. Όσσας
Το παραπάνω κείμενο προέρχεται από έκθεση των δύο μαθητών που γράφτηκε στο Σχολείο
Το παραπάνω κείμενο προέρχεται από έκθεση των δύο μαθητών που γράφτηκε στο Σχολείο
Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012
Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012
Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012
Το νέο προεδρείο του σχολικού συνεταιρισμού
Στις εκλογές που έγιναν πρόσφατα στο Σχολείο μας αναδείχτηκε το παρακάτω προεδρείο του μαθητικού συνεταιρισμού:
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χαριζάνη Καλλιόπη, Στ΄ τάξη
ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλτίκη Γεωργία, Στ΄ τάξη
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Μπρατάνης Θεόφιλος, Δ΄ τάξη
ΤΑΜΙΑΣ: Παραλίκης Γιώργος, Ε΄ τάξη
ΒΟΗΘΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ: Μπρατάνης Άγγελος, Ε΄ τάξη
ΒΟΗΘΟΣ ΤΑΜΙΑ: Κώττας Γιώργος, Δ΄ τάξη.
Συγχαρητήρια σε όλους τους μαθητές - σε αυτούς που εκλέχτηκαν αλλά και σε αυτούς που δεν εκλέχτηκαν - και καλή επιτυχία στο έργο τους!
Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012
Έλληνας μαθητής, 1ος σε παγκόσμιο διαγωνισμό έκθεσης
Μια έκθεση με "επίκαιρα" μηνύματα: "Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν αναβολικά και μίση αλλά φιλία...ειρήνη¨"
Έλληνας μαθητής της Β’ Γυμνασίου, από τα Γιαννιτσά ήταν ο νικητής του διεθνούς διαγωνισμού έκθεσης της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης (UPU). Το θέμα του φετινού διαγωνισμού ήταν «Γράψτε μια επιστολή σε έναν αθλητή ή μια μορφή του αθλητισμού που θαυμάζετε, για να εξηγήσετε τι σημαίνουν για εσάς οι Ολυμπιακοί Αγώνες». Στο διαγωνισμό πήραν μέρος πάνω από 1 εκατομμύριο νέοι από 55 χώρες, μέσω των ταχυδρομείων τους και νικητής αναδείχτηκε ο 14χρονος Έλληνας.
«Η σύνθεση είναι πρωτότυπη, πολύ προσωπική και δημιουργική, ενώ αναδεικνύονται έντονα οι Ολυμπιακές αξίες», αναφέρει η διεθνής κριτική επιτροπή επισημαίνοντας τον απλό και δημιουργικό τρόπο γραφής του Μάριου Χατζηδήμου.
Ο νικητής θα βραβευθεί την Παγκόσμια Ημέρα Ταχυδρομείου, δηλ. στις 9 Οκτωβρίου 2012, στην Ντόχα του Κατάρ, στο πλαίσιο του 25ου Παγκόσμιου Συνεδρίου της ΠΤΕ που θα διεξαχθεί με τη συμμετοχή 149 χωρών.
Τον Απρίλιο ο 14χρονος είχε αναδειχτεί νικητής στον αντίστοιχο πανελλήνιο διαγωνισμό και η έκθεση διαβιβάστηκε στο διεθνές γραφείο της Π.Τ.Ε μέσω των ΕΛ.ΤΑ, όπου και έγινε η τελική κρίση των εκθέσεων των μαθητών από όλες τις χώρες.
Ακολουθεί η έκθεση του Μάριου Χατζηδήμου:
«Γιαννιτσά, 25/01/12
Κύριο Ρότζερ Φεντερερ,
Tennis sport club of Bussel,
Switzerland.
Αγαπητέ Ρότζερ Φέντερερ,
Είμαι ο Μάριος, ένας από τους χιλιάδες, φαντάζομαι θαυμαστές σου. Ένας μικρός, ασήμαντος Μάριος, μπροστά σ’ έναν γίγαντα του αθλητισμού. Κι ο λόγος που σου γράφω; Για να σ’ ευχαριστήσω... να σ’ ευχαριστήσω, που ξύπνησες μέσα μου την αγάπη για τον αθλητισμό και το τένις!
Χρόνια παρακολουθώ τους αγώνες και τις προσπάθειές σου στα γήπεδα, χειροκροτώ τις νίκες σου και θαυμάζω την επιμονή σου στις δύσκολες στιγμές. Το ανέβασμα σου όμως στο βάθρο του νικητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ήταν το «σερβίς», για την δική μου είσοδο στο άθλημα.
Άρπαξα την παρατημένη ρακέτα του αδελφού μου και αποφασιστικά μπήκα στο γήπεδο, έτοιμος να νικήσω. Τότε συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικό είναι, να βλέπεις την ρακέτα στα χέρια του Φέντερερ από το να προσπαθείς να την κουμαντάρεις στα δικά σου χέρια. Παιδεύτηκα, ίδρωσα, άκουσα δικαιολογημένα τις φωνές του προπονητή μου, όμως δεν τα παράτησα. Η μορφή σου στο βάθρο του Ολυμπιονίκη, με κρατούσε εκεί και συνέχιζα...
Συνέχιζα και ονειρευόμουνα... Κάποια μέρα, κτυπώντας το μπαλάκι, εκσφενδονίστηκε μαζί και η φαντασία μου, μακριά, πολύ μακριά στον χρόνο και στον τόπο. Βρέθηκα, λέει, εκεί, στην Αρχαία Ολυμπία, στην μεγάλη γιορτή του αθλητισμού, στους πρώτους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες. 776 π.Χ.- οι κήρυκες γυρνούν όλη την Ελλάδα και αναγγέλλουν το γεγονός. Οι πόλεμοι σταματούν, γιατί ο αθλητισμός ενώνει και συμφιλιώνει τους ανθρώπους, έτσι τουλάχιστον ήταν τότε! Νέοι από κάθε άκρη της χώρας, καταφθάνουν εκεί με λεβέντικη ψυχή και σώμα, για ν’ αγωνισθούν τον «καλόν αγώνα», το «Ευ αγωνίζεσθαι». Τι υπέροχες λέξεις, τι φανταστική ατμόσφαιρα!
Ήσουν κι εσύ, λέει, εκεί. Οι ιστορικές μου γνώσεις σε απορρίπτουν, όμως η φαντασία μου σε θέλει εκεί. Ν’ αγωνίζεσαι και να στεφανώνεσαι με την αγριελιά. Να ποτίζεις με τον ιδρώτα σου, το χώμα της αρχαίας Ολυμπίας και να δοξάζεσαι μαζί με τον Διαγόρα της Ρόδου, τον Πολυδάμα, τον Θεαγένη…
Ναι, είμαι περήφανος, που η δική μου πατρίδα, η Ελλάδα, έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου αθλητισμού. Το αθλητικό πνεύμα, σαρκώθηκε και μορφοποιήθηκε στους αγώνες της αρχαιότητας. Η Ολυμπιακή φλόγα, λαμπρυνόμενη με τις άξιες του Ελληνικού πολιτισμού, φώτισε την οικουμένη. Η αγωνιστικότητα, η ευγενής άμιλλα, ο αυτοέλεγχος, η συνεργασία, μέσ’ από τον αθλητισμό, εμπλούτισαν και όλη την στάση του ανθρώπου απέναντι στην ζωή...
...Στεκόσουν εκεί, στεφανωμένος, ακτινοβολώντας την χαρά της νίκης, όταν σε πλησίασα ντροπαλά, σου έπιασα το χέρι, σε κοίταξα στα μάτια και σε ρώτησα:
- Πως νοιώθεις, Ρότζερ; Τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά;
- Άκου μικρέ μου, μου απάντησες με μια φωνή κρυστάλλινη, που ακόμα αντηχεί στ’ αυτιά μου. «Αγωνίζομαι» σημαίνει «νικώ», να το θυμάσαι αυτό. Η συμμετοχή, ο αγώνας, είναι ήδη μια μεγάλη νίκη, ανεξάρτητα απ’ το τρόπαιο. Νίκη ενάντια στους φόβους, τις ανασφάλειες και τις δυσκολίες του εαυτού σου, ενάντια στον εγωισμό και την φιλαυτία σου. Νίκη υπέρβασης του εαυτού σου. Και κάτι ακόμα: «Νικώ» σημαίνει «Αγαπώ». Αγαπώ τον συναγωνιστή μου, που μου έδωσε την ευκαιρία ν’ αγωνιστώ, τον προπονητή μου, που μου έμαθε τον τρόπω ν’ αγωνίζομαι και να νικώ, τον κόσμο που με στηρίζει στην προσπάθεια και στον δρόμο προς τη νίκη, τον Θεό, που μου χαρίζει την δυνατότητα ν’ αγωνίζομαι και να νικώ!
- Άουτ! Μάριε, συγκεντρώσου επιτέλους στο παιχνίδι! Ήταν η φωνή του προπονητή μου, που με έβγαλε ξαφνικά από την ονειροπόλησή μου. Όμως όχι, εκείνη την ημέρα, δεν ήταν δυνατόν να συγκεντρωθώ σε κανένα παιχνίδι. Ήθελα να διηγηθώ, όλα αυτά που έζησα, στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες. Όλοι μαζί, ο προπονητής και οι συμπαίκτες μου, γίναμε μια συντροφιά κι αναβαπτισθήκαμε στο πνεύμα των Ολυμπιακών αγώνων. Μιλήσαμε για το περίφημο «Ευ αγωνίζεσθαι», αυτό που οι σύγχρονοι άνθρωποι, μπορούν τέλεια να ερμηνεύσουν ετυμολογικά, όσον όμως αφορά την πράξη, δυσκολεύονται από λίγο έως τραγικά! Στοχεύοντας αποκλειστικά στον πρωταθλητισμό, λούζονται στα βρώμικα κι επικίνδυνα νερά των αναβολικών, θυσιάζοντας στον βωμό της εφήμερης δόξας, την καθαρότητα της ψυχής και του σώματος. Η εξόντωση του αθλητή και η δυσφήμιση των αγώνων, είναι το μόνο αντίτιμο που εισπράττει κανείς από τέτοιες ενέργειες.
Ε, λοιπόν για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν, ούτε αναβολικά, ούτε πρωταθλητισμό, ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για την συμμετοχή, «ευ αγωνίζεσθαι», φιλία, ειρήνη και σ’ αυτό το πνεύμα εύχομαι να σταθούν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες.
Σταματώ εδώ την φλυαρία μου, που ίσως σε κούρασε και σου εύχομαι μέσα απ’ την ψυχή μου, σε όλη σου την ζωή, ν’ αγωνίζεσαι, να νικάς και ν’ αγαπάς, όπως ακριβώς εσύ μου δίδαξες. Σ’ ευχαριστώ για άλλη μια φορά και σε περιμένω, εκεί που πρωτοσυναντηθήκαμε... Στην αρχαία Ολυμπία, στην Ελλάδα, στην πατρίδα του πολιτισμού και του αθλητισμού. Στην πανέμορφη και πολυαγαπημένη μου πατρίδα, που όσες δυσκολίες και τρικυμίες κι αν περνά τώρα, « δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά», γιατ’ «έχει στο κατάρτι της βιγλάτορα, παντοτινό, τον Ήλιο, τον Ηλιάτορα»!
Με αγάπη και θαυμασμό,
Μάριος Α. Χατζηδήμου»
Πηγή: www.lifo.gr
«Η σύνθεση είναι πρωτότυπη, πολύ προσωπική και δημιουργική, ενώ αναδεικνύονται έντονα οι Ολυμπιακές αξίες», αναφέρει η διεθνής κριτική επιτροπή επισημαίνοντας τον απλό και δημιουργικό τρόπο γραφής του Μάριου Χατζηδήμου.
Ο νικητής θα βραβευθεί την Παγκόσμια Ημέρα Ταχυδρομείου, δηλ. στις 9 Οκτωβρίου 2012, στην Ντόχα του Κατάρ, στο πλαίσιο του 25ου Παγκόσμιου Συνεδρίου της ΠΤΕ που θα διεξαχθεί με τη συμμετοχή 149 χωρών.
Τον Απρίλιο ο 14χρονος είχε αναδειχτεί νικητής στον αντίστοιχο πανελλήνιο διαγωνισμό και η έκθεση διαβιβάστηκε στο διεθνές γραφείο της Π.Τ.Ε μέσω των ΕΛ.ΤΑ, όπου και έγινε η τελική κρίση των εκθέσεων των μαθητών από όλες τις χώρες.
Ακολουθεί η έκθεση του Μάριου Χατζηδήμου:
«Γιαννιτσά, 25/01/12
Κύριο Ρότζερ Φεντερερ,
Tennis sport club of Bussel,
Switzerland.
Αγαπητέ Ρότζερ Φέντερερ,
Είμαι ο Μάριος, ένας από τους χιλιάδες, φαντάζομαι θαυμαστές σου. Ένας μικρός, ασήμαντος Μάριος, μπροστά σ’ έναν γίγαντα του αθλητισμού. Κι ο λόγος που σου γράφω; Για να σ’ ευχαριστήσω... να σ’ ευχαριστήσω, που ξύπνησες μέσα μου την αγάπη για τον αθλητισμό και το τένις!
Χρόνια παρακολουθώ τους αγώνες και τις προσπάθειές σου στα γήπεδα, χειροκροτώ τις νίκες σου και θαυμάζω την επιμονή σου στις δύσκολες στιγμές. Το ανέβασμα σου όμως στο βάθρο του νικητή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, ήταν το «σερβίς», για την δική μου είσοδο στο άθλημα.
Άρπαξα την παρατημένη ρακέτα του αδελφού μου και αποφασιστικά μπήκα στο γήπεδο, έτοιμος να νικήσω. Τότε συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικό είναι, να βλέπεις την ρακέτα στα χέρια του Φέντερερ από το να προσπαθείς να την κουμαντάρεις στα δικά σου χέρια. Παιδεύτηκα, ίδρωσα, άκουσα δικαιολογημένα τις φωνές του προπονητή μου, όμως δεν τα παράτησα. Η μορφή σου στο βάθρο του Ολυμπιονίκη, με κρατούσε εκεί και συνέχιζα...
Συνέχιζα και ονειρευόμουνα... Κάποια μέρα, κτυπώντας το μπαλάκι, εκσφενδονίστηκε μαζί και η φαντασία μου, μακριά, πολύ μακριά στον χρόνο και στον τόπο. Βρέθηκα, λέει, εκεί, στην Αρχαία Ολυμπία, στην μεγάλη γιορτή του αθλητισμού, στους πρώτους επίσημους Ολυμπιακούς Αγώνες. 776 π.Χ.- οι κήρυκες γυρνούν όλη την Ελλάδα και αναγγέλλουν το γεγονός. Οι πόλεμοι σταματούν, γιατί ο αθλητισμός ενώνει και συμφιλιώνει τους ανθρώπους, έτσι τουλάχιστον ήταν τότε! Νέοι από κάθε άκρη της χώρας, καταφθάνουν εκεί με λεβέντικη ψυχή και σώμα, για ν’ αγωνισθούν τον «καλόν αγώνα», το «Ευ αγωνίζεσθαι». Τι υπέροχες λέξεις, τι φανταστική ατμόσφαιρα!
Ήσουν κι εσύ, λέει, εκεί. Οι ιστορικές μου γνώσεις σε απορρίπτουν, όμως η φαντασία μου σε θέλει εκεί. Ν’ αγωνίζεσαι και να στεφανώνεσαι με την αγριελιά. Να ποτίζεις με τον ιδρώτα σου, το χώμα της αρχαίας Ολυμπίας και να δοξάζεσαι μαζί με τον Διαγόρα της Ρόδου, τον Πολυδάμα, τον Θεαγένη…
Ναι, είμαι περήφανος, που η δική μου πατρίδα, η Ελλάδα, έθεσε τα θεμέλια του σύγχρονου αθλητισμού. Το αθλητικό πνεύμα, σαρκώθηκε και μορφοποιήθηκε στους αγώνες της αρχαιότητας. Η Ολυμπιακή φλόγα, λαμπρυνόμενη με τις άξιες του Ελληνικού πολιτισμού, φώτισε την οικουμένη. Η αγωνιστικότητα, η ευγενής άμιλλα, ο αυτοέλεγχος, η συνεργασία, μέσ’ από τον αθλητισμό, εμπλούτισαν και όλη την στάση του ανθρώπου απέναντι στην ζωή...
...Στεκόσουν εκεί, στεφανωμένος, ακτινοβολώντας την χαρά της νίκης, όταν σε πλησίασα ντροπαλά, σου έπιασα το χέρι, σε κοίταξα στα μάτια και σε ρώτησα:
- Πως νοιώθεις, Ρότζερ; Τι σημαίνουν για σένα όλα αυτά;
- Άκου μικρέ μου, μου απάντησες με μια φωνή κρυστάλλινη, που ακόμα αντηχεί στ’ αυτιά μου. «Αγωνίζομαι» σημαίνει «νικώ», να το θυμάσαι αυτό. Η συμμετοχή, ο αγώνας, είναι ήδη μια μεγάλη νίκη, ανεξάρτητα απ’ το τρόπαιο. Νίκη ενάντια στους φόβους, τις ανασφάλειες και τις δυσκολίες του εαυτού σου, ενάντια στον εγωισμό και την φιλαυτία σου. Νίκη υπέρβασης του εαυτού σου. Και κάτι ακόμα: «Νικώ» σημαίνει «Αγαπώ». Αγαπώ τον συναγωνιστή μου, που μου έδωσε την ευκαιρία ν’ αγωνιστώ, τον προπονητή μου, που μου έμαθε τον τρόπω ν’ αγωνίζομαι και να νικώ, τον κόσμο που με στηρίζει στην προσπάθεια και στον δρόμο προς τη νίκη, τον Θεό, που μου χαρίζει την δυνατότητα ν’ αγωνίζομαι και να νικώ!
- Άουτ! Μάριε, συγκεντρώσου επιτέλους στο παιχνίδι! Ήταν η φωνή του προπονητή μου, που με έβγαλε ξαφνικά από την ονειροπόλησή μου. Όμως όχι, εκείνη την ημέρα, δεν ήταν δυνατόν να συγκεντρωθώ σε κανένα παιχνίδι. Ήθελα να διηγηθώ, όλα αυτά που έζησα, στους πρώτους Ολυμπιακούς αγώνες. Όλοι μαζί, ο προπονητής και οι συμπαίκτες μου, γίναμε μια συντροφιά κι αναβαπτισθήκαμε στο πνεύμα των Ολυμπιακών αγώνων. Μιλήσαμε για το περίφημο «Ευ αγωνίζεσθαι», αυτό που οι σύγχρονοι άνθρωποι, μπορούν τέλεια να ερμηνεύσουν ετυμολογικά, όσον όμως αφορά την πράξη, δυσκολεύονται από λίγο έως τραγικά! Στοχεύοντας αποκλειστικά στον πρωταθλητισμό, λούζονται στα βρώμικα κι επικίνδυνα νερά των αναβολικών, θυσιάζοντας στον βωμό της εφήμερης δόξας, την καθαρότητα της ψυχής και του σώματος. Η εξόντωση του αθλητή και η δυσφήμιση των αγώνων, είναι το μόνο αντίτιμο που εισπράττει κανείς από τέτοιες ενέργειες.
Ε, λοιπόν για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν, ούτε αναβολικά, ούτε πρωταθλητισμό, ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για την συμμετοχή, «ευ αγωνίζεσθαι», φιλία, ειρήνη και σ’ αυτό το πνεύμα εύχομαι να σταθούν οι φετινοί Ολυμπιακοί Αγώνες.
Σταματώ εδώ την φλυαρία μου, που ίσως σε κούρασε και σου εύχομαι μέσα απ’ την ψυχή μου, σε όλη σου την ζωή, ν’ αγωνίζεσαι, να νικάς και ν’ αγαπάς, όπως ακριβώς εσύ μου δίδαξες. Σ’ ευχαριστώ για άλλη μια φορά και σε περιμένω, εκεί που πρωτοσυναντηθήκαμε... Στην αρχαία Ολυμπία, στην Ελλάδα, στην πατρίδα του πολιτισμού και του αθλητισμού. Στην πανέμορφη και πολυαγαπημένη μου πατρίδα, που όσες δυσκολίες και τρικυμίες κι αν περνά τώρα, « δεν την σκιάζει φοβέρα καμιά», γιατ’ «έχει στο κατάρτι της βιγλάτορα, παντοτινό, τον Ήλιο, τον Ηλιάτορα»!
Με αγάπη και θαυμασμό,
Μάριος Α. Χατζηδήμου»
Πηγή: www.lifo.gr
Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012
Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012
Τρισδιάστατες περιηγήσεις
Εικονικές περιηγήσεις
Δείτε σημαντικά μέρη από την Ελληνική και Παγκόσμια Ιστορία με ένα νέο τρόπο που ονομάζεται εικονική περιήγηση. Πλέον δε χρειάζεται να ταξιδέψετε σε αυτά τα μέρη, αφού με την εικονική περιήγηση νομίζετε πως βρίσκεστε οι ίδιοι μέσα στο χώρο. Περιηγηθείτε λοιπόν διαδραστικά στην εικόνα, και απολαύστε τη θέα προς κάθε κατεύθυνση:
- Εικονική περιήγηση στον Πύργο του Άιφελ στο Παρίσι.
- Επιλεγμένες εικονικές ξεναγήσεις στη Θεσσαλονίκη.
- Επιπλέον εικονικές ξεναγήσεις σε όλη την Ελλάδα.
- Επιπλέον εικονικές ξεναγήσεις.
- Πολλές εικονικές περιηγήσεις.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)